De lichtflits na het dwalen

Gilbert Roque deelt hier een deel van zijn leven met ons; zijn vragen natuurlijk over het bestaan ​​van God (en welke, trouwens?), al die overpeinzingen die hem overvielen, het onbegrip van de mensen om hem heen, van de mensen die dicht bij hem stonden, vóór die heilzame ontmoetingen die, op een bepaalde manier, deelnamen aan een goddelijk project. Gilberts pad was in ieder geval uitgestippeld. Was het noodzakelijk dat hij de betekenis van de aanwijzingen die hij gedurende zijn leven tegenkwam, begreep? Onze auteur wist, net als Klein Duimpje, hoe hij de kleine kiezelsteentjes moest volgen die hem naar God leidden. Gilbert ontmoette de juiste mensen op het juiste moment. Hij ontmoette moslims die door hun manier van zijn en hun gedrag een rust uitstraalden waar hij naar op zoek was. Hij ontmoette mannen en vrouwen met een bescheiden inkomen voor wie de islam hun leven was en niet slechts een religie in de strikte zin van het woord. Hij ontmoette op een bepaalde manier de waardige erfgenamen van de Profeet (vrede zij met hem) die begrepen dat oproepen tot de Islam bovenal een levend voorbeeld zijn was en dat dit niet beperkt kon blijven tot ijdele woorden die van nature onze eigen tegenstrijdigheden onthullen wanneer we niet in staat zijn ze in praktijk te brengen. Gilbert Roque nodigt ons uit voor een intieme reis, als een echo van zijn eigen reis en als antwoord op genade
goddelijk, koos ervoor om Abd al Rahmane genoemd te worden, de dienaar van de Meest Barmhartige.