De onbezongen parels - Imam Ash-Shafi'i
Inclusief btw. Verzendkosten berekend bij het afrekenen
Ontdek in dit 1200 jaar oude werk de welsprekendheid van Imam Ash-Shâfi'î, in de vorm van gedichten vol wijsheid: korte en relevante verzen, verfraaid door de auteur die de Arabische taal uitstekend beheerste. Hij heeft deze verzen zijn hele leven lang gebundeld, maar pas na zijn dood zijn al zijn gedichten gebundeld. Echte pareltjes, voor de meeste mensen onbekend, met een tijdloze betekenis waarin iedere lezer zich herkent.
INHOUD VAN HET BOEK
Dit boek bevat 40 gedichten van de beroemde Imam Ash-Shâfi'î, waaronder:
– enerzijds de transcriptie van elk gedicht in de originele versie in het gesproken Arabisch (met zijn tashkîl-klinkers).
– anderzijds de bewerking ervan in de Franse versie met enkele opmerkingen.
– Elk vers gaat vergezeld van een uitleg die tot doel heeft het begrip te vergroten en de betekenissen te onthullen die niet door een eenvoudige vertaling kunnen worden onthuld.
Achter in het boek is een verklarende woordenlijst beschikbaar voor de lezer. Wij hebben geprobeerd dit boek gemakkelijk leesbaar en begrijpelijk te maken. Daarom hebben veel van onze broeders en zusters het opnieuw gelezen en hun bevindingen met ons gedeeld. Moge Allah hen hiervoor belonen.
DE AUTEUR: Imam Abû 'Abdillah Muhammad Ibn Idrîss Ash-Shâfi'i
Muhammad Ash-Shafi'i is de oprichter van een van de vier soennitische scholen, de Shafi'i-school. Hij werd geboren in Gaza in het jaar 767, hetzelfde jaar dat Imam Abu Hanifa stierf. Zijn afstamming is terug te voeren tot de Boodschapper van Allah via zijn voorvader Abdulmanaf. Zijn moeder is niemand minder dan de kleindochter van de zus van Fatima bint Asd, de moeder van Ali ibn Abi Talib. Hij bracht zijn jeugd door in Mekka en voltooide zijn studie van de Koran op 7-jarige leeftijd.
Hij blonk uit in de Arabische taal en in de fiqh. Hij ontmoette Imam Malik in Medina en was negen jaar lang zijn leerling. Na diens dood keerde hij terug naar Mekka en was een tijdje Qadi (rechter) in Jemen. Daarna vestigde hij zich in Bagdad, waar hij de grootste geleerden van die tijd onderwees.
Uiteindelijk bracht hij zijn laatste dagen door in Cairo, waar hij zich wijdde aan de wetenschap en het onderwijs daarin. Hij stierf in het jaar 820. Hij was de auteur van een groot aantal werken en is tot op de dag van vandaag een van de grootste geleerden van de islam.