Mijn baby is te vroeg heengegaan

Dus ik ging op de onderzoeksstoel liggen. Ik kon mijn ademhaling niet meer beheersen en voelde een grote angst in mijn lichaam. Ik had het gevoel dat ik in de schoenen stond van een ter dood veroordeelde vrouw die op haar vonnis wachtte. Mijn enige wens was om uit de kamer te ontsnappen, om ver weg te vluchten en de gelukzaligheid te vinden waarin ik al zoveel maanden was ondergedompeld. Helaas besefte ik dat er geen uitweg meer was en dat ik mij moest neerleggen bij de harde realiteit...